یک شرکت قرار است بهزودی از سیستم واقعیت مجازی (Virtual Reality) جهت آموزش رانندگان خود استفاده کند. این شرکت قصد دارد برنامهی آموزشی واقعیت مجازی خود را در ۹ سازمان آموزشی اجرا کند. این سیستم قرار است چالشهای رساندن بستههای پستی را در خیابانهای شلوغ آمریکا، شبیهسازی کند. واقعیت مجازی یک جهش بزرگ فنی در زمینهی آموزش رانندگی محسوب می گردد. این فناوری میتواند نمای واقعی خیابانها را شبیهسازی کند که حتی رانندگان جوان را که تجربهی استفاده از واقعیت مجازی در بازیهای کامپیوتری دارند، متحیر میکند.
بزرگترین مشکل مربوط به واقعیت مجازی، نوع پیادهسازی آن است. با پیادهسازی نادرست این فناوری، هیچ ارزش افزودهای در روشهای سنتی آموزشی به وجود نخواهد آمد. ساخت شبیهسازهای واقعی و محتوای آموزشی مناسب، زمان و هزینهی زیادی میبرد؛ به همین دلیل، اکثر شرکتها سعی میکنند به سمت استفاده از واقعیت مجازی نروند. در حال حاضر، اکثر محتوای آموزشی موجود برای واقعیت مجازی، از موتورهای بازی سازی استفاده میکند که به کاربران اجازه میدهد با محیط شبیهسازی شده، ارتباط برقرار کنند؛ ولی معمولا این نوع محتوا، گرافیکی مشابه بازیهای نسل اول پلیاستیشن دارد؛ بنابراین شرکتها سعی میکنند به جای این نوع محتوا، از ویدئوهای ۳۶۰ درجهی باکیفیت و طبیعی استفاده کنند.
استفاده از فناوری واقعیت مجازی بهعنوان یک ابزار آموزشی، میتواند دیدگاه لازم را به رانندگان و کنترل پهپادها بدهد